ಸ್ನೇಹಸೌಧ

ಅಪರಿಚಿತ ನಾನು
ಅಪರಿಚಿತೆ ನೀನು
ತೆಗೆದೆ ನೀ ಪಾಯ 
ಕಟ್ಟಲು ಸ್ನೇಹ ಕೋಟೆಯ 

ಮೌನ ರಾಜ ನಾ
ಮಾತಿನ ರಾಣಿ ನೀ
ಕಟ್ಟಿ ಮುಗಿಸಿದೆವು 
ಕೂಡಿ, ಸ್ನೇಹ ಕೋಟೆಯ

ಚಂಡಮಾರುತವೆ ಬರಲಿ
ಭೂಕಂಪನವೆ ಆಗಲಿ
ಸುಭದ್ರ ನಾವಿಬ್ಬರೂ
ಈ ಸ್ನೇಹವೆಂಬ ಕೋಟೆಯಲಿ

ಅಪೇಕ್ಷೆ

ವ್ಯಥೆ  ನೀಡಿ ನೀ ನನಗೆ 
ಪ್ರೀತಿ ಕಥೆಯ ಮಧ್ಯಕ್ಕೆ
ಪೂರ್ಣ ಬಿಂದುವನಿಟ್ಟು 
ಮಾಯವಾದೆಯಾ ಗೆಳತಿ

ಸ್ವಲ್ಪವೂ ನೀ ಮಾಡದೆ 
ಆಲೋಚನೆ, ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿ
ಹಣತೆಯ ನಂದಿಸಿ ಎಲ್ಲಿ
ಕಣ್ಮರೆಯಾದೆಯೇ ಗೆಳತಿ

ನೀ ಏನೋ ಜಾರಿದೆ 
ಚಿರನಿದ್ರೆಗೆ, ಮುಳುಗಿಸಿ
ನನ್ನ ಕಣ್ಣೀರ ಕಡಲಲ್ಲಿ
ಒಂಟಿ ಮಾಡಿರುಹೆ ಗೆಳತಿ

ಹೃದಯದ ಪ್ರತಿ ಮಿಡಿತ
ನುಡಿಯುತಿಹುದು, ಗೆಳತಿ
ಎಂದಾದರೊಮ್ಮೆ ನೀನು
ತಿರುಗಿ ಬಂದೆ ಬರುತಿ  

ನಿವೇದನೆ

ಒಲವೇ ನಿನ್ನ ಚೆಲುವ ಚೆಲ್ಲಿ
ತುಂಬಿಸಿದೆ ನನ್ನ  ಹೃದಯ
ಬತ್ತಿ ಹೋಗಿದ್ದ ನಾಡಿಯಲ್ಲಿ
ಸುರಿಸಿದೆ ಪ್ರೀತಿಯ ಮಳೆಯ

ನಿನ್ನ ನೋಟದಲಿ ಹುದುಗಿತ್ತು
ಅರಿಯದ ಮೂಕ ವಿಸ್ಮಯ
ಆ ನೋಟದ ಸುಳಿಗೆ ಸಿಲುಕಿ
ನನ್ನ ಮನವಾಯಿತು ತನ್ಮಯ

ನಿನ್ನ ಸಣ್ಣ ಕಿರುನಗೆ ಸೂಚಿಸಿತ್ತು
ಏನೋ ಸಂಭ್ರಮದ ವಿಷಯ
ನಮ್ಮಿಬ್ಬರ ನಡುವೆ ಶುರುವಾಗಿತ್ತು
ಸ್ನೇಹ ಪ್ರೀತಿಯ ಪರಿಣಯ

ಕೊನೆಗೂ ಬಂತು ನಮ್ಮಿಬ್ಬರ 
ಭಾವನೆಗಳು ಸೇರೋ ಸಮಯ
ಪ್ರಕಟಿಸಿದೆ ನಾನು ನಿನಗೆ

ನನ್ನೊಡಲಾಳದ ಪ್ರೀತಿಯ.

ನಿರೀಕ್ಷಕ

ಒಂದಿರುಳ ಕನಸಿನಲಿ ಕಾಣಿಸಿದೆ ನೀ ಬಾಲೆ
ಮೋಹಿತನಾಗಿ ಬರೆದಿರುವೆ ಪ್ರೇಮದ ಓಲೆ

ಬಿಂಬಿಸಿರುವೆ ಮಧುರ ಕ್ಷಣಗಳ ಸರಮಾಲೆ
ನಿನ್ನ ಅಂದ ಬಣ್ಣಿಸಲು ಸಾಲಲಿಲ್ಲ ಅಕ್ಷರಮಾಲೆ

ಕೆಂದುಟಿಯ ಮೇಲೆ ನಲಿದಾಡುತ್ತಿದ್ದ ಕಿರುನಗೆ
ನಾಸಿಕದಲಿ ನೆಲೆಯೂರಿದ್ದ ಆ ಕೆಂಡಸಂಪಿಗೆ
ಕಣ್ಣ ಕುಕ್ಕುವ ನಿನ್ನ ಹೊಳಪಿನ ಮೈಕಾಂತಿಗೆ
ಮರುಳಾಗಿ ಮರೆತೆ  ನನ್ನೆ ನಾ ಅರೆ ಘಳಿಗೆ

ಕುಡಿನೋಟ ಬೀರಿ ನೀ ಮಿಂಚಂತೆ ಸಾಗಲು
ಗುಡುಗಿತು ಬಾನು ಕೂಡ ನಿನ್ನ ತಡೆಯಲು
ಮಳೆಯ ಹನಿಹನಿಯಲ್ಲೂ ನೀನೆ ಕಾಣಿಸಲು
ಕಣ್ಮುಚ್ಚಿ ನಿಂತೆ ನಿನ್ನ ಜೊತೆ ಬೆರೆಯಲು

ತನುವು ಸಾಗಿತು ನಿನ್ನ ನೆರಳ ಹುಡುಕುತ
ಮನವು ಬಿನ್ನವಿಸಿತು ನಿನ್ನ ನಾಮಾಂಕಿತ
ಹೃದಯ ಯಾಚಿಸಿತು ನಿನ್ನ ಪ್ರೀತಿ ಸಹಮತ
ತಿಳಿಸುವೆಯಾ ಚೆಲುವೆ ನಿನ್ನ ಅಭಿಮತ